เล่ห์วายุ

          วายุ  พุทธิวัฒน์ นักธุรกิจหนุ่มด้านอสังหาริมทรัพย์ เขามีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินเงินทอง ชื่อเสียง รูปร่างหน้าตา รวมทั้งผู้หญิงมากมาย แต่ในใจของเขายังคงมีความต้องการอีกอย่างหนึ่ง ที่ฝังลึกในใจมาเนิ่นนานหลายปี นั่นคือการแก้แค้นครอบครัว สกุลรัตณะ ที่เป็นต้นเหตุทำให้เขากลายเป็นคนที่มีปมด้อย ซึ่งแผนที่จะใช้ในการแก้แค้นครั้งนี้ก็คือ ลูกสาวสุดที่รักทั้งสองของนาย บดินทร์ สกุลรัตณะ โดยเริ่มจากสาวน้อยแสนซื่ออย่าง พริมรดา เธอจะต้องได้รู้รสชาติของความรัก ที่มันเจ็บปวดจนเกินจะเยียวยาจากเขา!

          พริมรดา  สกุลรัตณะ สาวน้อยน่ารัก ผู้ที่มีดวงตากลมโตดูใสซื่อ เธอเปรียบเสมือนผ้าขาวสะอาด ที่ยังไม่ถูกแต่งเติมสีใดๆลงไปในเนื้อผ้า แต่แล้ววันหนึ่งจู่ๆก็มีเขาผู้ที่มาช่วยแต่งเติมสีสันต่างๆให้เกิดขึ้น ในตอนแรกอะไรๆก็ดูสวยงามไปซะทุกอย่าง เธอรู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในห้วงของความรัก...ถ้าหากไม่เกิดเรื่องขึ้นซะก่อน เพราะความรักที่เธอคิดว่ามันบริสุทธิ์กลับกลายมาเป็นรักที่เคลือบไปด้วยยาพิษ!...เธอไม่รู้เลยว่าจะถอนพิษของความรู้สึกนี้ยังไง เธอจึงตัดสินใจที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศ เพื่อหาประสบการณ์และรักษาบาดแผลในหัวใจ วันเวลาช่วยให้เธอฟื้นตัว จากสาวน้อยไร้เดียงสาที่อ่อนต่อโลก กลายมาเป็นสาวมั่นที่สวยเผ็ดขาดใจ เธอจะกลับมาพร้อมมารยาและความเจ้าเล่ห์ ที่จะนำไปใช้ในการสู้รบปรบมือกับคนอย่างเขา...คนเลือดเย็น!

*****

          หลังจากที่พริมรดาได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจากปากของพี่สาว เธอก็รีบบึ่งรถมาหาเขาที่บริษัท แววตาของเธอในตอนนี้มันฉายชัดว่าเธอไม่พอใจกับการกระทำของคนบางคนเป็นอย่างมาก ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งโมโหอย่างจะต่อยเข้าที่ใบหน้าหล่อๆของคนเห็นแก่ตัวซะจริงๆ! แต่อีกไม่นานหรอกเพราะตอนนี้เธอจะได้เจอเจ้าตัวแล้ว

          "สวัสดีค่ะคุณพริมรดา ตอนนี้ท่านประธานกำลัง..." ยังไม่ทันที่เลขาหน้าห้องจะพูดจบ เจ้าหล่อนก็ตรงดิ่งไปที่ประตูพร้อมกับเปิดเข้าไปทันที

          "คนสารเลว" นั่นคือคำแรกที่เธอทักเขา

          "เหอะ...ประตูห้องคุณก็ไม่เคาะแล้วมาถึงก็ยังจะมาด่าผมอีกเนี่ยนะ ผีเข้าหรือเปล่าคุณ" 

          "เมื่อคืนคุณไปไหนมา" พริมรดาไม่สนใจที่เขาพูดแต่กลับยิงคำถามที่เธอรู้คำตอบดีสวนกลับไป

          "ไปโรงแรม..." วายุตอบด้วยท่าทีนิ่งๆสบายๆไม่เดือดร้อนอะไร

          "กับยัยแอ๊บแบ๊วนั่นใช่ไหม!" วายุไม่ตอบแต่กลับทำท่ายักไหล่กวนๆตามสไตล์ของเขา นั่นยิ่งทำให้พริมรดารู้สึกควันออกหูมากขึ้น

          "คุณหมั้นกับพี่พราวแล้วจะทำอะไรก็หัดให้เกียรติพี่สาวฉันด้วย คุณก็รู้ว่าพี่พราวเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่ใช่ว่าคุณจะทำอะไรก็ได้...เพราะฉันจะพูดและเรียกร้องศักดิ์ศรีแทนพี่ฉันเอง" คนพูดทำสายตามุ่งมั่นราวกับจะบอกคนตรงหน้าว่า 'อย่ามาล้อเล่นกับความรู้สึกพี่สาวเธอ'

          "หึหึ...ฉันถามตรงๆนะ นี่เธอโกรธแทนพี่...หรือว่าเธอกำลังหึงฉันกันแน่...พริมรดา" คำพูดของคนตรงหน้าทำเอาเธอพูดไม่ออกได้แต่ยืนมองพื้นคิดหาคำตอบ แต่ในจังหวะนั้นวายุก็ลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วเดินเข้ามาหาเธออย่างเงียบๆ

          "คิดนานจัง..." 

          "อุ๊ย!" พริมรดาสะดุ้งตัวเล็กน้อย เมื่อได้ยินเสียงของวายุกระซิบเบาๆใกล้ๆหู คนตัวโตเห็นดังนั้นได้แต่ยิ้มชอบใจ

          "อีตาบ้า...เล่นอะไรทะลึ่ง" 

          "แล้วสรุปว่าไง ตกลงเธอหึงฉันจริงๆใช่ไหม"

          "ไม่ใช่! ฉันก็แค่ไม่อยากให้พี่สาวฉันต้องมาเจ็บเพราะคุณ...เหมือนกับฉัน..." ประโยคสุดท้ายเธอพูดพร้อมกับเบือนหน้าหนีไปอีกทาง เหมือนกับว่าเธอไม่อยากให้เขาเห็นแววตาที่กำลังเจ็บปวดของเธอ

          "อย่าหันหน้าหนีฉัน...ฉันไม่ชอบ" วายุพูดเสียงแข็งพร้อมกับใช้แขนโอบเอวคนตรงหน้าเข้ามาแนบชิด

          "อะไรที่คุณไม่ชอบฉันก็จะทำ!...ปล่อย!" เธอหันมาสบตากับเขาอย่างต้องการเอาชนะ 

          "ดี...เก่งให้มันสุดๆล่ะสาวน้อย" 

          "ฉันไม่ใช่สาวน้อยของคุณแล้ว!" พริมรดารีบพูดขึ้นเพื่อบอกให้เขารู้ว่าเธอไม่ใช่เด็กน้อยใสซื่อคนเดิมอีกต่อไป

          "อ่อ...ใช่สิ ตอนนี้อะไรๆของเธอมันก็ไม่น้อยแล้วนี่เนอะ" คนฟังรู้สึกขนลุกร้อนๆหนาวๆกับสายตาที่เขาใช้โลมเลียเธอในขณะนี้ เจ้าหล่อนกำลังจะเอ่ยปากด่าคนโรคจิตตรงหน้าแต่ก็ต้องปิดปากลงเมื่อเขาพูดขึ้นก่อน "โอเคๆ ฉันไม่ยียวนกวนประสาทเธอแล้ว...ฉันว่าเรามาทำข้อตกลงกันดีกว่า"

          "ข้อตกลงอะไร" 

          "ก็ต่อไปนี้ฉันจะไม่ยุ่งกับดาริกาอีก...ถ้าหาก..." คนพูดจงใจเว้นวรรคไว้เพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกตื่นเต้น "ถ้าหาก...เธอกลับมาเป็นผู้หญิงของฉัน..แค่สองอาทิตย์เท่านั้นแล้วฉันจะไม่สนใจใครอีก นอกจากพราวรดาพี่สาวของเธอ" คนฟังถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินข้อเสนอนั้น...'ฉันควรจะทำยังไงดี' พริมรดาได้แต่คิดในใจ เธอควรจะเลือกทางไหนที่จะไม่ทำให้ใครต้องเจ็บ...รวมทั้งตัวเธอเอง...

*****

*** นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเพื่อให้ความบันเทิงแก่ผู้อ่าน เนื้อหาและตัวละครในเรื่องล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอื่นใดแอบแฝง ดังนั้นขอให้นักอ่านทุกท่านมีความสุขในการอ่านนะคะ ^^ ขอบคุณค่ะ